Η εξαγωγή των φρονιμιτών είναι μια από τις πιο συνηθισμένες επεμβάσεις στην οδοντιατρική, για την οποία όμως ακόμα και σήμερα αρκετοί από εμάς διστάζουμε να την κάνουμε. Γι΄αυτό και συγκεντρώσαμε μια σειρά χρήσιμων απαντήσεων που θα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε το θέμα με την προσοχή που χρειάζεται.

Τι είναι οι φρονιμίτες;

Είναι τα μεγάλα δόντια που αναπτύσσονται στο πίσω μέρος του στόματος. Οι φρονιμίτες των περισσότερων ανθρώπων ανατέλλουν στο διάστημα ηλικίας μεταξύ 17 και 25 ετών. Σε κάποιους ανθρώπους όμως μπορεί και να μην εμφανιστούν ποτέ. Επιστημονικά, λέγονται και σωφρονιστήρες- λόγω του ότι εμφανίζονται περίπου στο τέλος της εφηβείας- αλλά και τρίτοι γομφίοι.

Πότε δεν χρειάζεται να τους αφαιρέσουμε;

Εάν σαν δόντι διατηρεί απόλυτα την υγεία του, δεν προκαλεί πρόβλημα στα πλαϊνά δόντια, έχει εμφανιστεί σωστά και έχει ανατείλει ολοκληρωμένα, δεν επηρεάζει τη σωστή λειτουργία της επάνω οδοντοστοιχίας και φυσικά μπορούμε να τον βουρτσίζουμε σωστά διατηρώντας τον σε καλή κατάσταση, Το συνηθέστερο πρόβλημα είναι ότι ο χώρος που έχουν στη διάθεσή τους αυτά τα δόντια στην στοματική κοιλότητα είναι περιορισμένος και ανατέλλουν στραβά τραυματίζοντας τα ούλα ή ανατέλλουν μόνο μερικά.

Πότε είναι επιβεβλημένο να κάνουμε εξαγωγή;

Επειδή στην πραγματικότητα τα δόντια αυτά δεν έχουν συμμετοχή στις λειτουργίες των οδοντοστοιχιών μας, καλό είναι να προχωράμε στην εξαγωγή τους όταν:

• Έχουν εμφανιστεί μερικά, και επειδή δεν μπορούν να καθαριστούν σωστά με το βούρτσισμα, επιτρέπουν τη συσσώρευση βακτηρίων σε αυτά τα σημεία.
• Έχουν φυτρώσει κοντά σε νεύρο
• Προκαλούν έντονο πόνο
• Παρατηρούνται επαναλαμβανόμενα κρούσματα λοίμωξης του μαλακού ιστού στην περιοχή τους
• Έχει δημιουργηθεί κύστη στην περιοχή τους 
• Προκαλούν βλάβες στα διπλανά δόντια

Πόσος χρόνος απαιτείται για την ανάρρωση μετά την εξαγωγή;

Η ανάρρωση μετά την επέμβαση γίνεται σταδιακά και η βελτίωση είναι καθημερινή. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν και ράμματα στην περιοχή τους, τα οποία ο οδοντίατρος τα αφαιρεί μετά από 1 εβδομάδα. Η διαδικασία επούλωσης είναι: 

• 1 ημέρα: Θα σχηματιστούν θρόμβοι αίματος.
• 2 έως 3 ημέρες: Το πρήξιμο του στόματος και των μάγουλων υποχωρεί
• 7 ημέρες: Αφαιρούνται τα πιθανά ράμματα
• 7 έως 10 ημέρες: Η δυσκαμψία του σαγονιού αποκαθίσταται και ο πόνος μειώνεται.
• 2 εβδομάδες: Οι όποιες μελανιές στο πρόσωπο εξαφανίζονται.

Εδώ όμως θα πρέπει να σημειώσουμε πως κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ο χρόνος αποκατάστασης μπορεί να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Φυσικά, εάν το σημείο της επέμβασης μολυνθεί, η διαδικασία ανάρρωσης μπορεί να καθυστερήσει.

Υπάρχουν τρόποι για να επιταχύνουμε την ανάρρωση; Είναι σημαντικό να μην επηρεαστούν οι θρόμβοι που θα δημιουργούν κατά την εξαγωγή, ειδικά το πρώτο 24ωρο. Γι’ αυτό καλό θα είναι για αυτό το χρονικό διάστημα, να αποφευχθούν: 

• Το βούρτσισμα στο σημείο εξαγωγής
• Οι πλύσεις με στοματικό διάλυμα 
• Τα ζεστά ροφήματα
• Τα σκληρά φαγητά
• Το κάπνισμα και το αλκοόλ 

Πηγή: DoctorSmile.gr και smaltoclinic.com

Μια νέα περίπτωση μελετήθηκε προκειμένου να αναλυθεί η περιοδοντίτιδα και τα χαρακτηριστικά της και να συζητηθούν οι πιθανοί αιτιολογικοί παράγοντες.

Παρά το γεγονός ότι τα βακτήρια αποτελούν έναν κρίσιμο αιτιολογικό παράγοντα της ανάπτυξης της περιοδοντικής νόσου, τα βακτήρια από μόνα τους δεν είναι αρκετά ώστε να προκαλέσουν περιοδοντίτιδα.

Ένας ευαίσθητος οργανισμός είναι επίσης απαραίτητος, και η ευαισθησία του οργανισμού όπως και οι γενικοί προδιαθεσιακοί παράγοντες κινδύνου, είναι σημαντικά καθοριστικοί παράγοντες για την κατάσταση της νόσου. Μια ακριβής διάγνωση είναι συχνά απαραίτητη για την ανάπτυξη ενός προβλέψιμου και κατάλληλου σχεδίου θεραπείας, το οποίο όταν εκτελείται οδηγεί στην επίλυση της δραστηριότητας της περιοδοντικής νόσου.

Η πλειοψηφία όλων των μορφών της περιοδοντικής νόσου, θεωρούνται ότι προκαλούνται από μικροοργανισμούς, οι οποίοι προωθούν μια φλεγμονή ως αμυντική απόκριση ενάντια στα βακτήρια και άλλων επιβλαβών ουσιών της βακτηριακής πλάκας.

Η φλεγμονώδης διεργασία αδρανοποιεί τα βακτηρίδια, αλλά προκαλεί την απελευθέρωση των βακτηριακών προϊόντων όπως τα ένζυμα, τα οποία προκαλούν την καταστροφή του περιοδοντικού ιστού με λυτικές δραστηριότητες.

Ως εκ τούτου, τα χαρακτηριστικά της πιο κοινής περιοδοντικής νόσου είναι:

1) Παρουσία φλεγμονής στα ούλα

2) Εξέλκωση του συνδετικού επιθηλίου

3) Απώλεια συνδετικού ιστού και φατνιακού οστού

Μη Φλεγμονωδης Καταστρεπτικη Περιοδοντίτιδα

Τα συμπτώματα αυτά προκαλούν ακραία μετανάστευση του συνδετικού επιθηλίου και των περιοδοντικών θυλάκων. Ωστόσο, δεν προκαλούνται όλοι οι τύποι της περιοδοντικής νόσου από βακτήρια, και δεν διακρίνονται όλοι οι τύποι από καταφανή φλεγμονώδη διεργασία, και η καταστροφή του περιοδοντικού ιστού  σχετίζεται με το σχηματισμό του περιοδοντικού θυλακίου και την προοδευτική εμβάθυνση.

Η μη φλεγμονώδης, καταστρεπτική περιοδοντίτιδα είναι μια σοβαρή, καταστροφική περιοδοντική νόσος η οποία χαρακτηρίζεται από περιοδοντική απώλεια πρόσφυσης, απώλεια φατνιακού οστού, και γενικευμένη υποχώρηση των ούλων χωρίς παθογνωμονικά σημάδια φλεγμονής, και ανάπτυξης περιοδοντικών θυλακίων.

Η συμβατική περιοδοντική και αντιμικροβιακή θεραπεία είναι αναποτελεσματική για την αναστολή της προόδου της νόσου.

Μια υπόθεση που αφορά μη φλεγμονώδη, καταστρεπτική περιοδοντίτιδα μας επιτρέπει να αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά της νόσου και να συζητήσουμε τους πιθανούς αιτιολογικούς παράγοντες, όπως τη σχέση ενδογενών βακτηρίων με ανατομικά στοιχεία, το συναισθηματικό στρες, και θέματα με την στοματική αναπνοή.

Πηγή:

https://www.sciencedaily.com/releases/2016/04/160420104151.htm

Το κάπνισμα μεταβάλλει ριζικά τη μικροχλωρίδα του στόματος, με πιθανές επιπτώσεις στην ικανότητά του να διασπά τις τοξίνες η οποία με τη σειρά της εγκυμονεί τον κίνδυνο φθοράς των δοντιών.

Υπάρχουν περίπου 600 είδη βακτηρίων στο ανθρώπινο στόμα. Πάνω από το 75% των περιπτώσεων του καρκίνου του στόματος πιστεύεται πως συνδέονται με το κάπνισμα, αλλά παραμένει αβέβαιο το αν οι μεταβολές στα μικρόβια του στόματος σχετίζονται με τον κίνδυνο καρκίνου του στόματος.

Υψηλοτερα Επιπεδα Στρεπτοκοκκου στα στοματα των καπνιστων

Ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο Langone του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης χρησιμοποιούν ακριβή γενετικά τεστ προκειμένου να διερευνήσουν την επίδραση του καπνίσματος στη σύνθεση και τη δράση της μικροχλωρίδας του στόματος.

Η ομάδα χρησιμοποίησε δείγματα στοματικού διαλύματος από 1.204 Αμερικάνους ενήλικες, οι οποίοι συμμετέχουν σε μια μεγάλη, εξελισσόμενη μελέτη σχετική με τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (ΝΙΗ) και την Αμερικάνικη Εταιρεία για τον Καρκίνο (ACS).

Οι συμμετέχοντες ήταν όλοι ηλικίας άνω των 50 ετών. Μεταξύ αυτών, 112 ήταν καπνιστές και 521 δεν είχαν κανένα ιστορικό στο κάπνισμα. Υπήρχαν επίσης 571 άνθρωποι που είχαν κόψει το κάπνισμα, το 17% των οποίων το είχαν κόψει μέσα στα τελευταία 10 χρόνια.

Με τη χρήση γενετικών εξετάσεων και στατιστικών δεδομένων, οι ερευνητές ανέλυσαν τα χιλιάδες βακτήρια που κατοικούσαν στο στόμα των εθελοντών.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η μικροχλωρίδα του στόματος των καπνιστών παρουσιάζει σημαντικές διαφορές από τη μικροχλωρίδα του στόματος των ανθρώπων που δεν έχουν καπνίσει ποτέ ή που δεν καπνίζουν πλέον. Στα στόματα των καπνιστών, τα επίπεδα 150 ειδών βακτηρίων ήταν σημαντικά υψηλότερα, ενώ τα επίπεδα 70 άλλων ειδών ήταν σαφώς χαμηλότερα. 

Το σύνολο των πρωτεοβακτηρίων στο στόμα των καπνιστών διαμόρφωνε το 4,6% των συνολικών βακτηρίων, ενώ στους μη καπνιστές το 11,7%. Τα πρωτεοβακτήρια πιστεύονται ότι παίζουν ρόλο στη διάσπαση των τοξικών χημικών ουσιών που προέρχονται από το τσιγάρο.

Αντίθετα, 10% περισσότερα είδη στρεπτόκοκκου βρέθηκαν στο στόμα καπνιστών, συγκριτικά με τους μη καπνιστές. Ο στρεπτόκοκκος είναι γνωστό ότι προάγει τη φθορά των δοντιών.

Ανακτηση ερχεται μετα τη διακοπη του καπνισματος

Στη διακοπή του καπνίσματος, όμως, η μικροχλωρίδα του στόματος φαίνεται να επιστρέφει στην αρχική της κατάσταση. Σε άτομα που συνήθιζαν να καπνίζουν αλλά το έχουν κόψει, αλλά για περισσότερο από 10 χρόνια, η μικροβιακή ισορροπία ήταν ίδια με αυτή στο στόμα των μη καπνιστών.