Η σύγκλειση και η μάσηση διεγείρουν την ανάπτυξη των δοντιών

by manager
 

Η σύγκλειση και η μάσηση διεγείρουν την ανάπτυξη των δοντιών

 

Ερευνητές ανέπτυξαν ένα τρισδιάστατο εμβιομηχανικό μοντέλο που δείχνει την κατανομή δυνάμεων εντός της γνάθου όταν ένας άνθρωπος μασά και συγκλείνει.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ της Αυστραλίας βρέθηκε πως η σύγκλειση και η μάσηση αποτελεί την αιτία που τα μόνιμα δόντια ανατέλλουν μέσα από τα ούλα και όχι κάποια εσωτερική, άγνωστη δύναμη.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εικόνες CT σαρώσεων από την κάτω γνάθο ενός οκτάχρονου παιδιού για να σχεδιάσουν ένα τρισδιάστατο μοντέλο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να παρατηρηθούν οι δυνάμεις που παράγονται από τη γνάθο κατά τη σύγκλειση και τη μάσηση. Ο στόχος της έρευνας ήταν να παρουσιαστεί η κατανομή δυνάμεων εντός της γνάθου κατά τη μάσηση και τη σύγκλειση. ”Σχεδιάσαμε τους σκληρούς και μαλακούς ιστούς στη γνάθο και εισάγαμε τα δεδομένα που συλλέξαμε για την κίνηση της γνάθου στο λογισμικό”, ανέφερε ο Dr. B.Sarrafpour, Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Παθολόγος και Οδοντίατρος στο Πανεπιστήμιο του Σύδνευ· ”Προσομοιάσαμε τόσο τα οπίσθια όσο και τα πρόσθια δόντια κατά τη μάσηση και μπορέσαμε να εκτιμήσουμε τη δύναμη στα δόντια, το οστό και τους μαλακούς ιστούς”…

Διαβάστε περισσότερα στο Dental Tribune πατώντας εδώ

Οι ασθενείς δεν γνωρίζουν τους κινδύνους από τη θεραπεία της οστεοπόρωσης

by manager
Οι ασθενείς δεν γνωρίζουν τους κινδύνους από τη θεραπεία της οστεοπόρωσης

Οι διφωσφονάτες ευθύνονται για την οστεονέκρωση. (Φωτογραφία: fosamax-legal.com)

 

Οι ασθενείς δεν γνωρίζουν τους κινδύνους από τη θεραπεία της οστεοπόρωσης

 

Όσοι λαμβάνουν διφωσφονάτες για την οστεοπόρωση θα πρέπει να το γνωστοποιήσουν στον οδοντίατρό τους, καθώς υπάρχει πιθανότητα που κυμαίνεται μεταξύ 3% και 12% η θεραπεία αυτή να προκαλέσει οστεονέκρωση των γνάθων, μετά από κάποια οδοντιατρική επέμβαση.

Η μελέτη αποκάλυψε ότι 82% των ερωτηθέντων δεν θυμόταν να είχε πληροφορηθεί για τις παρενέργειες της θεραπείας και συγκεκριμένα για την οδοντική οστεονέκρωση. «Τα αποτελέσματα της μικρής μας μελέτης δείχνουν ότι ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονάτες μπορεί να μην έχουν γνώση ότι ενδέχεται να εμφανίσουν οστεονέκρωση μετά από μια επέμβαση στο στόμα», δήλωσαν οι συγγραφείς της έρευνας. «Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη μια πιο αποτελεσματική επικοινωνιακή καμπάνια με τη συνεργασία γιατρών, οδοντιάτρων και ασθενών που λαμβάνουν διφωσφονάτες», υπογράμμισαν.

Η έρευνα διεξήχθη σε 73 ασθενείς (71 γυναίκες και 2 άνδρες) μεταξύ των ηλικιών 44 και 88 που λάμβαναν διφωσφονάτες και είχαν τακτική οδοντική φροντίδα.

 

Αντιβίωση και οδοντιατρικός ασθενής

by manager
 

Αντιβίωση και οδοντιατρικός ασθενής

 

– Μετά την εξαγωγή του δοντιού, δεν πρέπει να πάρω αντιβίωση; 

– Για να αντιμετωπίσω την ουλίτιδα που με ταλαιπωρεί δεν θα μου δώσετε φάρμακα;

– Πόναγε το δόντι μου και πήρα μία αντιβίωση που είχα στο σπίτι. Γιατί δεν μου πέρασε ο πόνος;

Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που καλούνται να απαντήσουν σχεδόν σε καθημερινή βάση οι οδοντίατροι. Δυστυχώς, πολλοί ασθενείς πιστεύουν λανθασμένα ότι η αντιβίωση θα τους θεραπεύσει τον πόνο στο στόμα και ζητάνε από τον οδοντίατρό τους να τους δώσει αντιβίωση!

Τα μέλη του Οδοντιατρικού Συλλόγου Πειραιώς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας πως τα αντιβιοτικά δεν είναι παυσίπονα και δεν θεραπεύουν. «Η επέμβαση του οδοντιάτρου θα διώξει τον πόνο από το στόμα του ασθενούς και όχι η αντιβίωση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αναπληρωτής Καθηγητής της Οδοντιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Φώτης Τζέρμπος και προσθέτει πως «σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνουν οι ασθενείς αντιβιοτικά από μόνοι τους πριν καν επισκεφθούν τον οδοντίατρό τους».

Είναι γνωστό εξάλλου ότι η υπερβολική και πολλές φορές λανθασμένη χρήση αντιβιοτικών προκαλεί την αντοχή των μικροβίων, πρόβλημα που λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις, σημειώνει ο κ. Τζέρμπος. Όπως τονίζει ο Αναπληρωτής Καθηγητής, 25.000 άνθρωποι στην Ευρώπη και 700.000 παγκοσμίως πεθαίνουν κάθε χρόνο από ανθεκτικές στα αντιβιοτικά λοιμώξεις και όπως  προβλέπεται, εάν δεν υπάρξουν άμεσα δράσεις, το 2050 οι λοιμώξεις θα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στον κόσμο.

Γι’ αυτό το λόγο οι επιστημονικοί φορείς προτείνουν την ορθολογική  χρήση των αντιβιοτικών. «Η ορθολογική χρήση σημαίνει χορήγηση αντιβιοτικού από τον ιατρό εάν και εφόσον υπάρχει απόλυτη ένδειξη, στη σωστή δόση, στη σωστή συχνότητα και για το σωστό χρονικό διάστημα» διευκρινίζει ο κ. Τζέρμπος.

Ο μόνος αρμόδιος για την χορήγηση αντιβιοτικού σκευάσματος είναι ο ιατρός. Αυτός είναι που ανάλογα με το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς θα κρίνει εάν χρειάζεται η χορήγηση αντιβιοτικού. Για παράδειγμα, ο κ. Τζέρμπος αναφέρει πως «ένα φυσιολογικό μετεγχειρητικό οίδημα (πρήξιμο) μετά από μία χειρουργική εξαγωγή δοντιού δεν αποτελεί ένδειξη χορήγησης αντιβίωσης, όπως επίσης η προληπτική χορήγησή του δεν συνεπάγεται μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο ή οίδημα».

Οι οδοντίατροι συμβουλεύουν τους ασθενείς να μην λαμβάνουν από μόνοι τους αντιβίωση αλλά και να μην ζητάνε αντιβίωση κάθε φορά που τελειώνει η επίσκεψή τους στο οδοντιατρείο, λέγοντας πως «αν πάρω αντιβίωση, δεν θα αποφύγω τα χειρότερα;».

Σύμφωνα με τον ΟΣΠ, τα αντιβιοτικά πρέπει να δίνονται μόνο όταν συντρέχουν οι κατάλληλοι λόγοι, όπως σε περιπτώσεις ασθενών με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και σε φλεγμονές των δοντιών και του στόματος, όπως περιοδοντίτιδα και περιστεφανίτιδα. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, σημειώνουν τα μέλη του ΟΣΠ και τονίζουν ότι ο οδοντίατρος είναι εκείνος που διαγιγνώσκει το πρόβλημα και δίνει κάθε φορά τις κατάλληλες οδηγίες για την αντιμετώπισή του.

 

 

Πηγή: https://virus.com.gr/