Ενασβεστιωμένοι ριζικοί σωλήνες. Μία νέα προσέγγιση σε ένα παλιό πρόβλημα.

by manager
Ενασβεστιωμένοι ριζικοί σωλήνες. Μία νέα προσέγγιση σε ένα παλιό πρόβλημα.

Του Dr Randolph Todd, ΗΠΑ

 

Ενασβεστιωμένοι ριζικοί σωλήνες. Μία νέα προσέγγιση σε ένα παλιό πρόβλημα.

 

Το άρθρο αυτό του Dr Randolph Todd περιγράφεται η αντιμετώπιση μίας πρόκλησης του παρελθόντος, συγκεκριμένα των ενασβεστωμένων ριζικών σωλήνων, χρησιμοποιώντας μία νέα προσέγγιση: τη διαφορετική χρήση της ήδη υπάρχουσας τεχνολογίας.

Το μήνυμά του; «Ο μόνος περιορισμός είναι η φαντασία μας.»

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Dr Randolph Todd, ΗΠΑ

Ο Dr Randolph Todd είναι ένας ενθουσιώδης με την τεχνολογία διπλωματούχος του Αμερικανικού Συμβουλίου Ενδοδοντίας, ο οποίος ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του οδοντιατρική σταδιοδρομία στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts, Βοστόνη, ΗΠΑ. Αφού ολοκλήρωσε μία ειδικότητα στη γενική οδοντιατρική στο North Shore University Hospital και το Long Island Jewish Medical Center (NSUH/LIJ), Νέα Υόρκη, ΗΠΑ, συνέχισε την εκπαίδευσή του στην ειδικότητα της ενδοδοντίας στο Οδοντιατρικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU Dentistry). Τα τελευταία σαράντα χρόνια, ο Todd διατηρούσε ένα ιδιωτικό οδοντιατρείο στη Νέα Υόρκη ασχολούμενος αποκλειστικά με τη μικροχειρουργική ενδοδοντία.

Αναδημοσίευση από το περιοδικό roots, 4_2020

 

Ως οδοντίατροι, έχουμε αναπτύξει εξαιρετική νέα τεχνολογία ώστε να μπορούμε να δημιουργούμε όμορφα χαμόγελα. Η επιλογή της διατήρησης της φυσικής οδοντοφυΐας ή της αντικατάστασής της με εμφυτεύματα ανοίγει απεριόριστες δυνατότητες. Ως ενδοδοντολόγος, ωστόσο, η αποστολή μου είναι να διατηρώ λειτουργικά δόντια, όποτε αυτό είναι εφικτό. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, επικεντρώνω στο να εντάξω τις ανάγκες του ασθενούς στην τεχνολογία. Σήμερα, οι εξελίξεις στην οδοντιατρική μάς παρέχουν νέες επιλογές, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του παρελθόντος. Οι ενασβεστιωμένοι ριζικοί σωλήνες θεωρούνται από πολλούς ότι είναι μία τέτοια πρόκληση.

Πράγματι, αυτή η κατάσταση συχνά περιορίζει την ικανότητά μας να θεραπεύσουμε τα προσβεβλημένα δόντια. Όπως όλοι γνωρίζουμε, το να αφήσουμε μη θεραπευμένους, μολυσμένους ριζικούς σωλήνες είναι η συνταγή της αποτυχίας, που μπορεί να οδηγήσει σε εξαγωγή του δοντιού. Η θεραπεία και η διάσωση νεκρωμένων ριζών με έντονη ενασβεστίωση αποτελεί πρόκληση, ακόμη και για τον πιο ταλαντούχο κλινικό. Έχουν δοκιμαστεί διάφορες μέθοδοι για την παράκαμψη της ενασβεστίωσης, αλλά αυτές συχνά καταλήγουν σε υπερ-παρασκευή ή διάτρηση. Ας δούμε, λοιπόν, μία νέα προσέγγιση σε αυτό το παλιό πρόβλημα.

Όλη η θεραπεία ξεκινά με μία ανασκόπηση του κύριου παράπονου του ασθενούς, μία ενδελεχή εξέταση, μία ανασκόπηση του ιατρικού και οδοντιατρικού ιστορικού, τη διάγνωση και τον σχεδιασμό της θεραπείας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν χρειάζονται θεραπεία όλοι οι ενασβεστιωμένοι ριζικοί σωλήνες. Τα θεμέλια της ενδοδοντικής θεραπείας βασίζονται στην έρευνα που διεξήχθη από τους Kakehashi et al. Τα ευρήματά τους καθόρισαν ότι η ενδοδοντική θεραπεία ενδείκνυται όταν υπάρχει βακτηριακή μόλυνση, η οποία οδηγεί σε μη αντιστρεπτή πολφίτιδα ή νέκρωση του πολφού. Δεν απαιτούν όλα τα προβλήματα την εκ νέου ανακάλυψη του τροχού. Η απάντηση ενδεχομένως να βρίσκεται στη νέα χρήση της υπάρχουσας τεχνολογίας. Για παράδειγμα, οι χειρουργικοί νάρθηκες βοηθούν στην τοποθέτηση των οδοντικών εμφυτευμάτων. Η χρήση τους για καθοδήγηση σε έναν ενασβεστιωμένο ριζικό σωλήνα είναι μία νέα εφαρμογή.

Η διαδικασία ξεκινά με τη λήψη μιας σάρωσης CBCT για την αναγνώριση και την εξέταση των ριζικών σωλήνων. Η τρισδιάστατη απεικόνιση της CBCT συχνά αποκαλύπτει ριζικούς σωλήνες οι οποίοι δεν μπορούν να παρατηρηθούν στις συμβατικές δισδιάστατες οπισθοφατνιακές ακτινογραφίες. Τέτοια παραδείγματα είναι ο συχνά υπεκφεύγων δεύτερος εγγύς-παρειακός ριζικός σωλήνας των γομφίων της άνω γνάθου ή οι δεύτεροι ριζικοί σωλήνες που παρατηρούνται στους τομείς και τους προγομφίους της κάτω γνάθου. Όταν αναπτύσσεται ενασβεστίωση των ριζικών σωλήνων, αυτή συνήθως ξεκινά στον πολφικό θάλαμο και κινείται ακρορριζικά. Όταν ένα δόντι υφίσταται ασβεστούχο μεταμόρφωση, συχνά οι ριζικοί σωλήνες δεν είναι ορατοί στο μυλικό και μέσο τριτημόριο της ρίζας, αλλά είναι ορατοί στο ακρορριζικό τριτημόριο. Όταν αυτοί οι ριζικοί σωλήνες εξετάζονται σε μία απεικόνιση CBCT, παρ’ ότι δεν είναι ορατοί, μπορεί να φανταστεί κανείς μία ευθεία οδό από τον πολφικό θάλαμο μέχρι το ακρορριζικό τριτημόριο του ριζικού σωλήνα. Σήμερα, υπάρχουν διαθέσιμα προγράμματα για υπολογιστές που μπορούν να αναπαραγάγουν αυτήν την οδό διά μέσω της ενασβεστίωσης προς τον παραμένοντα ριζικό σωλήνα. Το SICAT Endo προσφέρει μία τέτοια υπηρεσία.

Αφού λάβετε την απεικόνιση CBCT, πάρτε ένα ψηφιακό αποτύπωμα του ίδιου τόξου. Κάντε αλληλεπίθεση των δεδομένων του ψηφιακού αποτυπώματος επάνω στα δεδομένα της σάρωσης CBCT. Επιλέξτε τέσσερα κοινά σημεία και στα δύο τόξα για να ευθυγραμμίσετε τις πληροφορίες. Αφού γίνει το ταίριασμα και η συγχώνευση, η προηγουμένως φανταστική οδός μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια στο λογισμικό από την κορυφή του φύματος μέχρι τον υπολειμματικό ριζικό σωλήνα. Αυτές οι ψηφιακές πληροφορίες είναι έτοιμες να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ενός οδηγού. Το επόμενο βήμα είναι να χρησιμοποιηθεί το λογισμικό για τη σχεδίαση ενός άκαμπτου νάρθηκα ο οποίος εφαρμόζει επάνω στη μασητική η την κοπτική επιφάνεια. Ο νάρθηκας πρέπει να εκτείνεται πέραν του θεραπευόμενου δοντιού και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αυτή η πρόσθετη διάσταση προσφέρει σταθερότητα κατά την έδραση του νάρθηκα. Στον νάρθηκα σχεδιάζεται ένας χώρος επάνω από το δόντι για να συγκρατήσει έναν μεταλλικό σωληνίσκο 5 mm. Στον υπολογιστή, ευθυγραμμίστε τον σωληνίσκο με την προτεινόμενη διαδρομή. Κατασκευάστε τον νάρθηκα σε έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή. Αφού ολοκληρωθεί η κατασκευή του, εισάγετε τον σωληνίσκο στον νάρθηκα. Επιλέγονται τρύπανα τα οποία εφαρμόζουν στην εσωτερική διάμετρο του σωληνίσκου, με βάση του μήκος που απαιτείται για να φθάσει στον υπολειμματικό ριζικό σωλήνα. Ο οδηγός είναι τώρα πλέον ολοκληρωμένος και έτοιμος για χρήση. Η απόσταση από την κορυφή του σωληνίσκου μέχρι τον ορατό ριζικό σωλήνα προσδιορίζεται στον υπολογιστή. Δημιουργείται πρόσβαση διά μέσω του οδηγού με μία χειρολαβή χαμηλής ταχύτητας. Αφού φθάσουμε στον υπολειμματικό ριζικό σωλήνα, η ενδοδοντική θεραπεία ολοκληρώνεται ακολουθώντας τις συνήθεις πρακτικές.

Αυτή η προσέγγιση μειώνει την υπερ-παρασκευή του ριζικού σωλήνα και τις διατρήσεις. Ο οδοντίατρος μπορεί να τοποθετήσει τον οδηγό σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή κατά τη διάρκεια της ενδοδοντικής θεραπείας. Ο κάθε ριζικός σωλήνας απαιτεί τον δικό του οδηγό. Το επιπλέον κόστος για τον ασθενή για τον νάρθηκα είναι πολύ μικρότερο από αυτό για την αντικατάσταση του δοντιού. Παρέχει τη δυνατότητα προβλέψιμης θεραπείας των ριζικών σωλήνων, που σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσαν να θεραπευθούν. Πολύ λίγοι ασθενείς έχουν απορρίψει την ευκαιρία να σώσουν ένα δόντι.

Αυτό το παράδειγμα μιας διαφορετικής εφαρμογής της τεχνολογίας μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη και σε άλλους τομείς της οδοντιατρικής. Ο μόνος περιορισμός είναι η φαντασία μας. Για να σας δώσω μία ματιά στο μέλλον, έχω φτιάξει έναν κατάλογο με άλλες δυσκολίες που θα μπορούσαμε να επιλύσουμε. Ελπίζω ότι διαβάζετε αυτόν τον κατάλογο χωρίς προσδοκίες, αλλά με ένα ανοιχτό μυαλό για τις πιθανές δυνατότητες:

  • Σημερινή τεχνολογία: Οι ασθενείς έχουν πολλαπλά ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία που περιέχουν το ιστορικό τους και την τρέχουσα φαρμακευτική αγωγή τους. Στο μέλλον, το DNA ενδεχομένως να είναι επίσης διαθέσιμο σε ένα αρχείο.
  • Μελλοντικές πιθανές δυνατότητες: Η πρόσβαση με δακτυλικό αποτύπωμα ή η σάρωση της ίριδας θα μπορούσε να προστατεύσει με ασφάλεια ένα ιατρικό αρχείο, το οποίο θα μπορούσε να μεταβιβάζει αποτελεσματικά ιατρικές πληροφορίες στους οδοντιάτρους. Αυτές οι πληροφορίες θα επέτρεπε την προσωποποιημένη συνταγογράφηση φαρμάκων και την πιο ακριβή χρήση του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς. Θα μπορούσε να προλάβει πιθανές τυχαίες αλλεργικές αντιδράσεις, ανεπιθύμητες αλληλεπιδράσεις και την υπερσυνταγογράφηση.
  • Σημερινή τεχνολογία: Τα μικροσκόπια μπορούν να εμφανίσουν την εικόνα μέσω των οπτικών τους στοιχείων στην οθόνη του υπολογιστή.
  • Μελλοντικές πιθανές δυνατότητες: Οι ακτινογραφίες, οι απεικονίσεις CBCT και τα ψηφιακά αποτυπώματα θα μπορούσαν να είναι ορατά μέσω του μικροσκοπίου. Ο οδοντίατρος θα μπορεί να χρησιμοποιεί αρχεία ανίχνευσης (ορατά στη σάρωση CBCT) σε συνδυασμό με προθεραπευτικές και διαθεραπευτικές εικόνες, έτσι ώστε να κατευθύνει το εργαλείο άμεσα ή έμμεσα, σε μία διαδικασία καθοδηγούμενη μέσω εικόνας.
  • Σημερινή τεχνολογία: Τα υγρά διακλυσμών με έγχυση φωτοπολυμεριζόμενων νανοσωματιδίων που ενεργοποιούνται με υπερήχους θα πρέπει να προσαρμοστούν περαιτέρω στους διακλυσμούς των ριζικών σωλήνων.
  • Πιθανή οδοντιατρική εφαρμογή: Βελτιωμένοι διακλυσμοί με υπερήχους που θα μπορούσαν να εξαλείψουν τα βακτήρια, τους ιούς και τα prion.
  • Σημερινή τεχνολογία: Θα πρέπει να διερευνηθεί η σύντηξη της οδοντίνης με laser για την έμφραξη των ριζικών σωλήνων.
  • Πιθανή οδοντιατρική εφαρμογή: Η διαδικασία της ενδοδοντικής έμφραξης θα πρέπει να αποφράσσει την οδοντίνη και να έχει μία αντιστοιχία με τις φυσικές ιδιότητες της ρίζας ώστε να αποκαθιστά την αντοχή της. Η διαδικασία θα πρέπει να είναι αντιστρεπτή, στην περίπτωση που απαιτείται επανάληψη της θεραπείας.
  • Σημερινή τεχνολογία: Η σάρωση CBCT μπορεί να ανιχνεύσει ριζικούς σωλήνες και να χρησιμοποιηθεί για να μετρηθεί το μήκος τους με ακρίβεια.
  • Πιθανή οδοντιατρική εφαρμογή: Αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να αυτοματοποιηθεί.

Το μέλλον μπορεί να περιλαμβάνει σημαντικές προόδους στην τεχνολογία, αλλά η εφαρμογή της υφιστάμενης τεχνολογίας θα συνεχίσει να ανοίγει πόρτες για νέες θεραπευτικές επιλογές. Το κλειδί για να ξεκλειδώσουν αυτές οι πόρτες είναι η φαντασία.

Εικ. 1. Η αλληλεπίθεση του ψηφιακού αποτυπώματος επάνω στην απεικόνιση CBCT με μία σχεδιασμένη διαδρομή.

Εικ. 2α έως 2ζ.

Σχεδιασμός της διαδρομής του οδηγού διαδρομής με το λογισμικό CBCT (α).

Μία σχεδιασμένη διαδρομή στην απεικόνιση CBCT (β).

Απεικόνιση του ψηφιακού αποτυπώματος στο λογισμικό ψηφιακής οδοντιατρικής (γ).

Ένας ενδοδοντικός οδηγός με ένα τρύπανο χαμηλής ταχύτητας (δ).

Νάρθηκας και τρύπανο (ε).

Τοποθέτηση του νάρθηκα επάνω από το δόντι (ζ).

 

11 ερωτήσεις και απαντήσεις για τις οδοντικές θήκες και για γερά δόντια!

by manager
11 ερωτήσεις και απαντήσεις για τις οδοντικές θήκες και για γερά δόντια!

11 ερωτήσεις και απαντήσεις για τις οδοντικές θήκες και για γερά δόντια!

 

Τι είναι οι οδοντικές θήκες;
Οι οδοντικές θήκες είναι μια τεχνολογία αποκατάστασης που μπορεί να προστατεύσει τα δόντια σας και να ολοκληρώσει την εμφάνιση του χαμόγελού σας. Όπως υποδηλώνει το όνομα, οι οδοντικές θήκες είναι προσθετικές συσκευές που «κουμπώνουν» στο δόντι και στηρίζονται κατά μήκος της γραμμής των ούλων, ώστε να μοιάζουν με τα φυσικά σας δόντια και να περνούν απαρατήρητες. Μόλις τοποθετηθούν, φαίνονται και λειτουργούν όπως τα κανονικά δόντια.

Γιατί τις χρειαζόμαστε;
Οι οδοντικές θήκες μπορούν να είναι μια εξαιρετική επιλογή για το χαμόγελό σας σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αισθητική ολοκλήρωση άλλων θεραπειών, όπως οι γέφυρες, τα εμφυτεύματα, ή για την κάλυψη απονευρώσεων ή σφραγισμάτων. Σε κάθε περίπτωση, μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη περαιτέρω φθοράς ή σήψης, καθώς και στην αποκατάσταση του χαμόγελου σας. Επιπλέον, μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της μετατόπισης των υπόλοιπων δοντιών, ώστε να μην αντιμετωπίσετε περαιτέρω επιπλοκές από εξαγωγές ή κατεστραμμένα δόντια.

Οι θήκες είναι ένας ιδανικός τρόπος για την επιδιόρθωση σπασμένων δοντιών ή εξασθενημένων από την τερηδόνα ή ένα μεγάλο σφράγισμα. Μια θήκη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για διάφορους άλλους λόγους, για παράδειγμα:

Μπορεί να έχετε σφράγισμα διαφορετικού χρώματος και να θέλετε να βελτιώσετε την εμφάνιση του δοντιού.
Μπορεί να έχετε ένα βαθύ σφράγισμα και να χρειαστείτε μια θήκη για να προστατέψετε ό,τι απομένει από το δόντι.
Μπορεί να σας βοηθήσει να κρατήσετε σταθερά τη γέφυρα ή την οδοντοστοιχία.

Από τι υλικά φτιάχνονται;
Οι θήκες μπορούν να κατασκευαστούν από μια ποικιλία διαφορετικών υλικών και συνεχώς προστίθενται νέα υλικά. Μερικές από τις πιο δημοφιλείς επιλογές παρατίθενται παρακάτω.

Μεταλλοκεραμικές: Από αυτό παράγονται οι περισσότερες θήκες. Δημιουργείται η βάση από πολύτιμα μέταλλα και στη συνέχεια τοποθετείται η πορσελάνη σε στρώσεις πάνω της.
Πορσελάνινες: Θήκες κατασκευασμένες εξ ολοκλήρου από πορσελάνη οι οποίες όμως δεν είναι τόσο σταθερές. Χρησιμοποιούνται συχνότερα για τα μπροστινά δόντια γιατί φαίνονται πολύ φυσικές.
Ολοκεραμικές: Αυτή η σύγχρονη τεχνική προσφέρει μια εναλλακτική λύση χωρίς μέταλλα, η οποία μπορεί να δώσει και τη δύναμη μιας μεταλλοκεραμικής στεφάνης και την εμφάνιση μιας πορσελάνινης στεφάνης. Ως εκ τούτου, είναι κατάλληλες για χρήση σε όλες τις περιοχές του στόματος.
Γυαλί: Αυτές οι θήκες φαίνονται πολύ φυσικές και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οποιοδήποτε δοντι.
Θήκες από κράμα χρυσού: Ο χρυσός είναι ένα από τα παλαιότερα υλικά γέμισης στα σφραγίσματα και στις θήκες. Σήμερα χρησιμοποιείται με άλλα μεταλλικά κράματα για να αυξήσει την αντοχή του, γεγονός που το καθιστά πολύ ανθεκτικό. Αυτές οι θήκες έχουν χρώμα ασημί ή χρυσό.

Ποια είναι η διαδικασία τοποθέτησής τους;
Η διαδικασία ξεκινά με μια διεξοδική εξέταση και ανάλυση από τον οδοντίατρό σας. Θα πρέπει να έχετε φροντίσει να έχετε ακτινογραφίες, ώστε ο οδοντίατρος να μπορεί να καθορίσει εάν τυχόν υπάρχουν άλλα πιο επείγοντα οδοντικά προβλήματα που πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστούν. Στη συνέχεια, το προσβεβλημένο δόντι προετοιμάζεται κατάλληλα έτσι ώστε να δεχθεί τη θήκη. Αυτό σημαίνει ότι ο οδοντίατρος με ειδικά κοπτικά εργαλεία μειώνει το μέγεθος του δοντιού κατα μήκος και πλάτος. Χρησιμοποιείται τοπική αναισθησία ώστε να είστε άνετοι. Έπειτα, το δόντι σκανάρεται για να σταλεί το οδοντικό αποτύπωμα στο οδοντοτεχνικό εργαστήριο όπου θα κατασκευαστεί η θήκη και θα συζητήσετε με τον γιατρό σας ποιο υλικό θα είναι καλύτερο για τον τρόπο ζωής σας και την εμφάνιση που επιθυμείτε για το χαμόγελό σας. Οι πιο συνηθισμένες επιλογές είναι πορσελάνη, ολοκεραμικές και μεταλλοκεραμικές. Στο διάστημα μέχρι να κατασκευαστεί η θήκη σας, τοποθετείται μια προσωρινή θήκη για να προστατέψει το δόντι σας. Μόλις είναι έτοιμη η θήκη, επιστρέφετε στον οδοντίατρό σας για τοποθέτηση. Πρώτα ελέγχεται η εφαρμογή της και στη συνέχεια στερεώνεται στη θέση της. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, πρέπει να ακολουθήσετε τις οδηγίες φροντίδας του γιατρού σας.

Ποια είναι η διάρκεια ζωής τους;
Με τη σωστή φροντίδα, οι θήκες μπορούν να διαρκέσουν μέχρι και 15 χρόνια. Είναι σημαντικό να φροντίζετε τη θήκη, όπως θα κάνατε με οποιοδήποτε άλλο δόντι, οπότε το βούρτσισμα δύο φορές την ημέρα και η τακτική χρήση νήματος είναι εξαιρετικά σημαντικά. Επιπλέον, θα πρέπει να μειώσετε τα σακχαρώδη τρόφιμα και ποτά και να πίνετε άφθονο νερό όλη την ημέρα. Τέλος, φροντίστε να επισκέπτεστε τον οδοντίατρό σας τακτικά για καθαρισμό και για να βεβαιωθείτε ότι η θήκη λειτουργεί όπως πρέπει.

Τι είναι ο ενδορριζικός άξονας;
Σε ένα δόντι που έχετε κάνει ένα μεγάλο σφράγισμα, μπορεί να είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε έναν ενδορριζικό άξονα στη ρίζα των δοντιών πριν τοποθετήσετε τη θήκη. Το δόντι μπορεί να αφαιρεθεί όλο μέχρι και το επίπεδο των ούλων για να τοποθετηθεί θήκη επάνω του. Ο ενδορριζικός άξονας παρέχει υποστήριξη και βοηθά τη θήκη να παραμείνει στη θέση της από τη ρίζα των δοντιών. 

Ο άξονας κατασκευάζεται από ανοξείδωτο ατσάλι, τον οποίο ο οδοντίατρος τοποθετεί απευθείας στη ρίζα. Επίσης μπορεί να κατασκευαστεί κατά παραγγελία ένας άξονας από έναν οδοντοτεχνίτη για να ταιριάζει με ακρίβεια στο σχήμα του προετοιμασμένου ριζικού καναλιού. Ο άξονας τοποθετείται στη ρίζα και στερεώνεται στη θέση του, έτοιμος να υποδεχτεί τη θήκη.

Πώς συγκολλούνται οι οδοντικές θήκες;
Όταν εσείς και ο οδοντίατρός σας είστε ευχαριστημένοι με την εφαρμογή και την εμφάνιση της νέας θήκης, αυτή θα συγκολληθεί με την κατάλληλη κονία. Η κονία σχηματίζει μια σφραγίδα για να συγκρατεί τη θήκη στη θέση της.

Θα είναι αισθητικά όμορφες;
Η θήκη θα φτιαχτεί έτσι ώστε να ταιριάζει χρωματικά και σχηματικά όσο το δυνατόν περισσότερο με τα άλλα δόντια σας. 

Θα έχουν διαφορετική αίσθηση;
Επειδή το σχήμα της θήκης θα είναι ελαφρώς διαφορετικό από το σχήμα του δοντιού σας πριν την προετοιμασία, στην αρχή θα σας φαίνεται διαφορετικό. Μέσα από μερικές μέρες θα το συνηθίσετε και δεν θα το παρατηρείτε καν. Η θήκη μπορεί να χρειαστεί κάποια προσαρμογή εάν δεν μπορείτε να δαγκώσετε άνετα. Εάν συμβαίνει αυτό, θα πρέπει να ενημερώσετε τον οδοντίατρό σας.

Ποιο θα είναι το κόστος;
Το κόστος ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της θήκης και το υλικό που χρησιμοποιείται. Πάντα να λαμβάνετε γραπτή εκτίμηση του κόστους και σχέδιο θεραπείας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε οδοντιατρική θεραπεία.

Πώς φροντίζουμε τις θήκες;
Είναι σημαντικό να διατηρείτε τη θήκη εξίσου καθαρή με τα υπόλοιπα δόντια σας. Η ίδια η θήκη δεν μπορεί να φθαρεί, αλλά η φθορά μπορεί να ξεκινήσει από το σημείο που ενώνεται η άκρη της θήκης με το δόντι. Βουρτσίστε τη πολύ καλά τη νύχτα και τουλάχιστον άλλη μία φορά μέσα στη μέρα με οδοντόκρεμα φθορίου, ενώ μην ξεχνάτε να καθαρίζετε και ανάμεσα στα δόντια σας με μεσοδόντια βουρτσάκια ή νήμα.

Πηγές: dentaltown.org

Μεγαλύτερο Κίνδυνο Μετεγχειρητικών Επιπλοκών Διατρέχουν οι Καπνιστές

by manager
Μεγαλύτερο Κίνδυνο Μετεγχειρητικών Επιπλοκών Διατρέχουν οι Καπνιστές

 

Μεγαλύτερο Κίνδυνο Μετεγχειρητικών Επιπλοκών Διατρέχουν οι Καπνιστές

 

Υψηλότερο κίνδυνο μετεγχειρητικών επιπλοκών, σε σχέση με τους μη καπνιστές, διατρέχουν οι καπνιστές, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Ωστόσο, ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως σύμφωνα με τα ευρήματα της νέας έρευνας, οι καπνιστές που διακόπτουν το κάπνισμα περίπου τέσσερις εβδομάδες, ή και ακόμη περισσότερο, πριν από μία επέμβαση έχουν χαμηλότερο κίνδυνο επιπλοκών και καλύτερα αποτελέσματα.

Μεταξύ των επιπλοκών αυτών είναι οι διαταραχές της λειτουργίας της καρδιάς και των πνευμόνων, λοιμώξεις και καθυστερημένη ή μειωμένη επούλωση πληγών.

Επίσης, έξι μήνες μετά την επέμβαση, όσοι διακόπτουν το κάπνισμα είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν επιπλοκές σχετιζόμενες με την αναισθησία, σε σύγκριση όσους δεν το διακόπτουν.

Συγκεκριμένα, η νέα κοινή μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), το Πανεπιστήμιο του Newcastle και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Αναισθησιολόγων (World Federation of Societies of Anaesthesiologists – WFSA) έδειξε ότι κάθε εβδομάδα μετά από τέσσερις εβδομάδες αποχής από το κάπνισμα βελτιώνει τα αποτελέσματα υγείας κατά 19% με βελτιωμένη ροή αίματος σε όλα τα βασικά όργανα του σώματος.

Η νικοτίνη και το μονοξείδιο του άνθρακα, που υπάρχουν στα τσιγάρα, μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα οξυγόνου και να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακών επιπλοκών μετά από χειρουργική επέμβαση.

Ο καπνός επηρεάζει επίσης τους πνεύμονες, καθιστώντας δύσκολη τη ροή του κατάλληλου ποσού αέρα, αυξάνοντας τον κίνδυνο μετα-χειρουργικών επιπλοκών στους πνεύμονες.

Παράλληλα, το κάπνισμα παραμορφώνει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ασθενούς και μπορεί να καθυστερήσει την επούλωση, αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης στην περιοχή του τραύματος.