Έρευνα πίσω από την επιστήμη του μηχανήματος καθαρισμού δοντιών υπερήχων, που χρησιμοποιείται από επαγγελματίες της οδοντιατρικής για να αφαιρούν την πλάκα, έχει διαπιστώσει ότι ο σχηματισμός μικροσκοπικών φυσαλίδων στο κεφάλι του μηχανήματος είναι το κλειδί της διαδικασίας καθαρισμού.

Ο σχηματισμός φυσαλίδων νερού γύρω από το κεφάλι του μηχανήματος καθαρισμού υπερήχων παρατηρήθηκε με τη χρήση κάμερας υψηλής ταχύτητας. Μηχανήματα καθαρισμού διαφορετικής ισχύος και σχήματος κεφαλής χρησιμοποιήθηκαν ώστε να συγκριθούν ως προς τα ποσοστά των σχηματιζόμενων φυσαλίδων.

Η ομάδα πιστεύει ότι οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της μελέτης θα βοηθήσουν να δοκιμαστούν τα νέα σχέδια για τη μεγιστοποίηση του σχηματισμού φυσαλίδων, με στόχο το σχεδιασμό μηχανημάτων καθαρισμού δοντιών με υπερήχους που λειτουργούν χωρίς να αγγίζεται η επιφάνεια του δοντιού. Με τον τρόπο αυτό, η διαδικασία του καθαρισμού στον οδοντίατρο θα γινόταν λιγότερο επώδυνη και περισσότερο αποτελεσματική.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στο PLoS ONE, είναι τα πρώτα που αποδεικνύουν ότι  σπηλαίωση νερού λαμβάνει χώρα γύρω από το ελεύθερο άκρο του συγκεκριμένου μηχανήματος καθαρισμού.

Ο καθηγητής Damien Walmsley, από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Birmingham, εξήγησε, «Η αφαίρεση της οδοντικής πλάκας και πέτρας είναι ένα μεγάλο κομμάτι για τη διατήρηση της στοματικής υγείας και συχνό φαινόμενο στα οδοντιατρικά τσεκ-απ. Τα ευρήματα αυτά θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε πώς να κάνουμε τα εργαλεία όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα. ”

Ένα μηχάνημα καθαρισμού δοντιών Satelec ultrasonic scaler, που λειτουργεί στα 29 kHz με τρεις σχηματικά διαφορετικές άκρες, μελετήθηκε σε μεσαία και υψηλή λειτουργική ισχύ με τη χρήση υψηλής ταχύτητας απεικόνισης σε 15.000, 90.000 και 250.000 καρέ ανά δευτερόλεπτο, και η μετατόπιση της άκρη καταγράφηκε χρησιμοποιώντας vibrometry λέιζερ σάρωσης.

Η ομάδα δεν ήταν μόνο σε θέση να αποδείξει ότι η σπηλαίωση συνέβη στο ελεύθερο άκρο της μύτης του μηχανήματος, αλλά και ότι αυξάνει με τη δύναμη, και η περιοχή και το πλάτος του νέφους της σπηλαίωσης διαφέρει για διαφορετικού σχήματος άκρες.

Η Nina Vyas, επικεφαλής της εργασίας, από το Πανεπιστήμιο του Birmingham, είπε, «Άλλες μελέτες που έχουμε κάνει, με τη χρήση ηλεκτρονικής μικροσκοπίας, έχουν δείξει ότι η αφαίρεση του βιοφίλμ της πλάκας αυξάνεται όταν η σπηλαίωση είναι αυξημένη. Ως εκ τούτου, μπορούμε να πούμε ότι η αλλαγή του σχήματος και της δύναμης αυτών των εργαλειών που χρησιμοποιούνται συνήθως θα τα κάνουν πιο αποτελεσματικά, και ελπίζουμε, ανώδυνα”.

Πηγή

Η κακή σύγκλιση δοντιών (ή αλλιώς τα στραβά δόντια) είναι ένα συχνό φαινόμενο με πολλές αιτίες. Όταν υπάρχει κακή σύγκλιση τα δόντια βγαίνουν είτε το ένα πάνω στο άλλο, είτε στραβά με αποτέλεσμα να μην είναι ευθυγραμμισμένα.

Η κακή σύγκλιση δοντιών μπορεί να οφείλεται σε πρώιμη απώλεια των νεογιλών ή των μόνιμων δοντιών, σε παθήσεις όπως η ουλίτιδα ή η περιοδοντίτιδα, στην υπερβολική πίεση των δοντιών ή των ούλων, σε παραμόρφωση της γνάθου μετά από σοβαρό τραυματισμό, καθώς και σε κακές συνήθειες κατά την παιδική ηλικία όπως η πιπίλα και η παρατεταμένη χρήση του μπιμπερό.

Εκτός του ότι η κακή σύγκλιση επηρεάζει την αυτοεκτίμηση του ατόμου, έχει και άλλες επιπτώσεις όπως το ότι δυσχεραίνει τη μάσηση, δημιουργεί δυσκολίες στο καθάρισμα των δοντιών αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο για τερηδόνα και ουλίτιδα, καθώς και δημιουργεί πίεση στα δόντια, τις γνάθους και τους μυς με αποτέλεσμα τον κίνδυνο να σπάει κάποιο δόντι.

Ο οδοντίατρος είναι υπεύθυνος να κρίνει αν η εκάστοτε περίπτωση κακής σύγκλισης απαιτεί θεραπεία. Αν ναι, τότε ο ασθενής παραπέμπεται σε ορθοδοντικό, ο οποίος με βάση τις ακτινογραφίες θα αποφασίσει τι είδους θεραπεία απαιτείται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αρκεί ένα αφαιρούμενο μασελάκι για να σταθεροποιηθούν τα δόντια στη νέα τους θέση, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζονται σιδεράκια. Αν το βασικό πρόβλημα είναι η συμφόρηση, τότε ίσως χρειαστεί εξαγωγή ενός ή περισσότερων δοντιών, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις προγναθισμού ή υπογναθισμού χρειάζεται χειρουργική επέμβαση.

Πηγή

Τον τελευταίο χρόνο, δύο νέες μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί για την πρόληψη των βακτηριακών λοιμώξεων οι οποίες συμβαίνουν μετά τις διαδικασίες που αφορούν στα στοματικά εμφυτεύματα. Μία από τις προσεγγίσεις περιλαμβάνει μια πρόσφατα ανεπτυγμένη επίστρωση η οποία μπορεί να εφαρμοστεί στην επιφάνεια του εμφυτεύματος πριν την τοποθέτηση, ενώ η δεύτερη περιλαμβάνει την εξ ολοκλήρου κατασκευή του εμφυτεύματος με υλικά που είναι ανθεκτικά στα βακτήρια.

Ερευνητές από το Ινστιτούτο Fraunhofer (IFAM) στη Βρέμη της Γερμανίας, έχουν αναπτύξει μία νέα επίστρωση εμφυτεύματος που σκοτώνει τα γειτονικά παθογόνα μικρόβια. Η επίστρωση έχει πάχος 100 νανόμετρα και απελευθερώνει αντι-μικροβιακά ιόντα αργύρου που σκοτώνουν τα βακτήρια ενώ η ίδια η επίστρωση διαλύεται κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων. Εκτός του ότι είναι αντιμικροβιακή, το υλικό είναι πλήρως βιοσυμβατικό και αποστειρώσιμο.

Σε μελέτες σε ζώα, η ομάδα της IFAM διαπίστωσε ότι η επικάλυψη μείωσε σημαντικά την ανάπτυξη των βακτηρίων πάνω στα εμφυτεύματα κατά τη διάρκεια των πρώτων, πιο σημαντικών, σταδίων της τοποθέτησης (πρώτη μέρα). Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, τα επικαλυμμένα εμφυτεύματα  ελέγχθηκαν προσεκτικά με το να βιδωθούν στη θέση τους με τη χρήση μέσων τυπικών στα σύγχρονα οδοντιατρεία.

Δυστυχώς, μια πλήρως προληπτική δράση δεν επιτεύχθη, και κάποια βακτήρια επιβίωσαν πάνω στα εμφυτεύματα-αν και σε σημαντικά μικρότερο βαθμό. Ωστόσο, οι επιστήμονες σημείωσαν ότι σε πειράματα σε ζώα συνήθως γίνεται χρήση βακτηρίων υψηλού-εμβολιασμού, τα οποία μπορεί να καταβάλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ζώου και να κάλυψαν την επίδραση της τεχνολογίας.

Η δεύτερη μελέτη με επίκεντρο την τεχνολογία αντιμικροβιακών εμφυτευμάτων συμπεριέλαβε την έρευνα μιας ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Groningen, στην Ολλανδία, η οποία ανέπτυξε μια μέθοδο για να εκτυπώνονται σε 3D οι θήκες και οι οδοντοστοιχίες που είναι εγγενώς αντιμικροβιακές. Η ομάδα επικεντρώθηκε σε μεθόδους για τη δημιουργία ρητινών που σκοτώνουν τα βακτήρια μέσω επαφής, αλλά οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για 3D εκτύπωση. Για την παραγωγή ρητίνης χρησιμοποίησαν πολυμερισμό – συγχώνευση συγκεκριμένων μορίων με άλλα. Σε αυτήν την περίπτωση, συγχώνευσαν αντιμικροβιακά μόρια με μόρια 3D εκτυπώσιμης ρητίνης.

Μόλις παραχθούν, οι 3D εκτυπώσιμες οδοντοστοιχίες, στεφάνες και νάρθηκες βρέθηκε ότι σκοτώνουν τα βακτήρια με την επαφή. Παρουσίασαν ιδιότητες που ήταν σχεδόν ταυτόσημες με τα συμβατικά παρασκευασμένα δείγματα ρητίνης. Ανεπιθύμητη ζημιά στα τοπικά βακτήρια του στόματος ήταν μια ανησυχία, αλλά η μελέτη διαπίστωσε ότι οι αντιμικροβιακές ιδιότητες της ρητίνης προκλήθηκαν από την επαφή, παρά από μια γενική απελευθέρωση  των ενώσεων της στη στοματική κοιλότητα. Οι επιστήμονες σήμερα έχουν ένα λειτουργικό μοντέλο και το προετοιμάζουν για μελλοντικές δοκιμές σε κλινικό περιβάλλον. Προβλέπουν επίσης μη-ιατρικές χρήσης για τη ρητίνη, συμπεριλαμβανομένης της συσκευασίας τροφίμων, τον καθαρισμό νερού, και τα παιχνίδια για παιδιά.

Βιολογική αποτυχία των εμφυτευμάτων συμβαίνει συνήθως κατά τους πρώτους μήνες της τοποθέτησης, συνήθως εξαιτίας απώλειας οστού. Ωστόσο, επιπλοκές όπως απώλεια οστού συνήθως προκύπτουν λόγω της φλεγμονής των ιστών, η πιο κοινή αιτία των οποίων είναι η βακτηριακή λοίμωξη. Σε αυτά τα δύο ερευνητικά έργα έχουν περιγραφεί καινοτόμες προσεγγίσεις για την κατασκευή εμφυτευμάτων λιγότερο επιρρεπή σε βλάβες από γειτονικά βακτήρια.

Πηγή