Ωρες λειτουργίας:
Δευτ. – Παρασκ.: 9:30πμ – 2:30μμ
Δευτ. & Τετ.: 6:00μμ – 9:00μμ
Δευτ. – Παρασκ.: 9:30πμ – 2:30μμ
Δευτ. & Τετ.: 6:00μμ – 9:00μμ
2351075107
6944676331
Τι καθορίζει το χρώμα των δοντιών;
Οι παράγοντες που επηρεάζουν την απόχρωση των δοντιών μας είναι τρεις: η γενετική, το περιβάλλον (π.χ. διατροφικές συνήθειες) και η ικανότητά μας να διατηρούμε το στόμα μας υγιές.
Το σμάλτο είναι ο ορατός ιστός που περιβάλλει κάθε μας δόντι και αποτελείται από φωσφορικό ασβέστιο και υδροξυαπατίτη. Επειδή το σμάλτο είναι ημιδιαφανής ουσία, το χρώμα του μπορεί να ποικίλλει από τις αποχρώσεις του κίτρινου έως αυτές του γκρίζου. Ωστόσο, το σμάλτο είναι μερικώς υπεύθυνο για το χρώμα των δοντιών μας.
Οι ράβδοι του σμάλτου είναι διατεταγμένες σε σειρές κάθετες προς το δευτερεύον στρώμα του δοντιού, την οδοντίνη. Το χρώμα στην οδοντίνη προέρχεται από χρωστικά μόρια γνωστά ως χρωμοφόρα.
Αυτά τα χρωμοφόρα περιέχουν διπλούς δεσμούς, οι οποίοι μπορούν να απορροφήσουν ορατές ακτίνες φωτός και οι οποίοι συμβάλλουν στην απόχρωση των δοντιών. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου διασπάται σε νερό και ιόντα υπεροξειδίου. Αυτά τα ιόντα υπεροξειδίου δεσμεύονται στη συνέχεια στα χρωμοφόρα, γεγονός το οποίο διασπά τον διπλό δεσμό. Τα χρωμοφόρα με μονό δεσμό απορροφούν λιγότερο φως, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα τα λευκότερα δόντια.
Γνωρίζουμε επίσης τον ρόλο της ενδογενούς και εξωγενούς χρώσης στα δόντια. Οι ενδογενείς λεκέδες βρίσκονται μέσα στην επιφάνεια της οδοντίνης και είναι πιο δύσκολο να αφαιρεθούν. Οι ενδογενείς λεκέδες μπορεί να προκληθούν από φάρμακα, την έκθεση στο φθόριο και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως οι γενετικές συνθήκες. Οι εξωγενείς λεκέδες είναι επιφανειακοί λεκέδες που προσκολλώνται στο βιοφίλμ και εισέρχονται στη μήτρα σμάλτου. Αυτός ο τύπος χρώσης συνήθως προέρχεται από τις συνήθειες ενός ασθενούς, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση καφέ κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου.
Οι κύριοι παράγοντες της λεύκανσης, ως εκ τούτου, είναι η συγκέντρωση υπεροξειδίου και ο χρόνος που αυτό μένει στα δόντια, απορροφάται και διασπά τον λεκέ. Οι δευτερεύοντες παράγοντες είναι η αύξηση της αποτελεσματικότητας του λευκαντικού οξυγόνου με το pH, η αύξηση της θερμοκρασίας και η παρεμπόδιση της διαφυγής του λευκαντικού οξυγόνου με τη δημιουργία ενός κλειστού περιβάλλοντος.
Με τη λεύκανση των δοντιών οι οδοντίατροι έχουν μια μοναδική ευκαιρία να παρέχουν στους ασθενείς τους μια απλή θεραπεία, η οποία προσφέρει ένα νεανικό, όμορφο και υγιές χαμόγελο.
Η λεύκανση είναι μια αισθητική διαδικασία υψηλότερου επιπέδου που μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί σε οποιοδήποτε ραντεβού επαγγελματικής στοματικής φροντίδας. Οι ασθενείς που έχουν ωραιότερα χαμόγελα έχουν ένα παραπάνω κίνητρο να τα διατηρούν υγιή.
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχετε ασθενεία των ούλων αλλά να μην το ξέρετε. Λιγότερο από το 60% των ανθρώπων με ασθένεια των ούλων γνωρίζουν ότι έχουν, επειδή τα πρώτα συμπτώματα είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτά. Γι 'αυτό ονομάζεται «σιωπηλή» ασθένεια.
Μια κοινή αλλά λανθασμένη πεποίηση είναι ότι η ασθένεια των ούλων πλήττει μόνο τον ηλικιωμένο πληθυσμό. Η αλήθεια είναι ότι ο οποιοσδήποτε – ακόμα και τα παιδιά – μπορεί να εμφανίσει ασθένεια των ούλων. Γι 'αυτό είναι τόσο σημαντικό για τους ανθρώπους όλων των ηλικιών να πηγαίνουν στον οδοντίατρο κάθε έξι μήνες ώστε να είναι βέβαιο ότι η στοματική τους υγεία είναι η καλύτερη δυνατή.
Μπορεί να πιστεύετε ότι λίγο αίμα μετά το βούρτσισμα και το οδοντικό νήμα είναι φυσιολογικό, αλλά δεν είναι. Τα ούλα σας δεν πρέπει να αιμορραγούν – τελεία.
Αν παρατηρήσετε κακοσμία στην αναπνοή σας σε επαναλαμβανόμενη βάση, ακόμα κι αν βουρτσίζετε κανονικά, μπορεί να υποδηλώνει ότι έχετε ασθένεια των ούλων.
Η ασθενεία των ούλων συνδέεται με άλλες σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, Αλτσχάιμερ, διαβήτη και πολλά άλλα. Η γνώση της σχέσης ανάμεσα στην ασθενεία των ούλων και τις άλλες ασθένειες, καθώς και τη σημασία της στοματικής υγείας, είναι το κλειδί για να ορίσετε τις συνήθειες του τρόπου ζωής σας για να βελτιώσετε τη γενική σας υγεία.
Η ασθένεια των ούλων μπορεί να μεταδοθεί ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας μέσω απλών καθημερινών συνηθειών όπως είναι η χρήση των ιδίων μαχαιροπήρουνων.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Περιοδοντολογίας, η έρευνα έχει δείξει ότι η γενετική μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία ενός ατόμου στην ασθενεία των ούλων.
Με τις εφαρμογές λέιζερ είναι εφικτό να αναγεννηθούν οστά και ιστοί που έχουν χαθεί από ασθένεια των ούλων.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 3-20% των εμφυτευμάτων αποτυγχάνει λόγω μόλυνσης ή ασθένειας της περιεμφυτευματικής περιοχής. Τα ίδια τα εμφυτεύματα δεν μπορούν να νοσήσουν, αλλά ο ίδιος γύρω από τα εμφυτεύματα μπορεί να μολυνθεί.
Οι έρευνες δείχνουν ότι όσα περισσότερα δόντια έχει χάσει κανείς, τόσο το προσδόκιμο ζωής του μειώνεται. Η μελέτη έδειξε ότι όσοι είχαν 20 ή περισσότερα φυσικά δόντια στην ηλικία των 70 ετών είχαν σημαντικά υψηλότερο προσδόκιμο ζωής σε σχέση με όσους είχαν λιγότερα. Άλλος ένας λόγος για να κρατήσετε τα φυσικά σας δόντια όσο το δυνατόν περισσότερο!
Οι άνθρωποι που πάσχουν από ασθένεια των ούλων (περιοδοντίτιδα) έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα υψηλής αρτηριακής πίεσης (υπέρταση), σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cardiovascular Research, ένα περιοδικό της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας (ESC).
Η υψηλή αρτηριακή πίεση επηρεάζει το 30-45% των ενηλίκων και αποτελεί την κύρια αιτία πρόωρου θανάτου, ενώ η περιοδοντίτιδα επηρεάζει περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η υπέρταση είναι η κύρια αιτία καρδιαγγειακής νόσου, η οποία μπορεί να προληφθεί και η περιοδοντίτιδα έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικών επεισοδίων.
Η μελέτη αυτή συγκέντρωσε τα καλύτερα διαθέσιμα στοιχεία για να εξετάσει τις πιθανότητες υψηλής αρτηριακής πίεσης σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή περιοδοντίτιδα. Συνολικά, 81 μελέτες από 26 χώρες περιλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση.
Η μέτρια έως σοβαρή περιοδοντίτιδα συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για υπέρταση κατά 22%, ενώ η σοβαρή περιοδοντίτιδα συνδέθηκε με έως και 49% υψηλότερες πιθανότητες υπέρτασης. Η επικεφαλής συγγραφέας Δρ Eva Munoz Aguilera του UCL Eastman Dental Institute δήλωσε: «Παρατηρήσαμε μια γραμμική σχέση μεταξύ του κινδύνου αύξησης της αρτηριακής πίεσης και της σοβαρότητας της ασθένειας των ούλων».
Μόνο 5 από τις 12 παρεμβατικές μελέτες που περιλαμβάνονται στην ανασκόπηση έδειξαν μείωση της αρτηριακής πίεσης μετά από θεραπεία της περιοδοντίτιδας.
Όσον αφορά στους πιθανούς λόγους για τη σύνδεση μεταξύ των δύο νόσων, η ασθένεια των ούλων και τα βακτήρια του στόματος είναι γνωστό ότι, οδηγούν σε φλεγμονή σε όλο το σώμα, η οποία επηρεάζει τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων. Η γενετική προδιάθεση θα μπορούσε επίσης να διαδραματίσει κάποιο ρόλο, μαζί με τους συνηθισμένους παράγοντες κινδύνου, όπως είναι το κάπνισμα και η παχυσαρκία.